Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu, k. Nowogródka. Pochodził z drobnej szlachty. W 1815 roku zaczął studia w Wilnie, a następnie pracę w Kownie. Wtedy to powstawały jego pierwsze dzieła, takie jak „Oda do młodości”, „Pieśń filaretów” czy 2 część „Dziadów”. Poznał wówczas Marylę Wereszczakównę, która miała wpływ na dalsze życie i twórczość Mickiewicza.
W 1823 roku aresztowano go za udział w organizacji filomatów i zesłano do Rosji. W tamtym czasie dużo podróżował, odwiedził między innymi Krym, Petersburg czy Odessę, napisał wtedy „Sonety krymskie” i „Konrada Wallenroda”. Kolejną destynacją wieszcza były Niemcy, Włochy i Szwajcaria, a w Dreźnie powstała 3 część „Dziadów”.
W 1832 roku pojechał do Paryża, gdzie spędził ostatnią część swojego życia. Dwa lata później ożenił się z Celiną Szymanowską, a owocem ich związku była szóstka dzieci. Wtedy to też wypuścił swoje opus magnum – „Pana Tadeusza”. Mickiewicz zmarł 26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu.
Red.