Kaplica Boimów we Lwowie jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych zabytków Lwowa jest późnorenesansowa kaplica rodziny Boimów znajdująca się obok prezbiterium katedry łacińskiej. Jej fundatorem był pochodzący z Transylwanii Jerzy (György) Boim, kupiec i rajca miejski, sekretarz króla Stefana Batorego. Pochodził z Węgier, a do Lwowa przybył w okresie panowania Stefana Batorego. Kaplica ma niezwykle bogatą kamienną dekorację architektoniczną fasady oraz sztukatorską we wnętrzu. Nigdy nie była przebudowywana ani przekształcana, dzięki czemu jest autentycznym przykładem XVII‑wiecznej architektury i rzeźby.
W 1615 r. odbyła się konsekracja kaplicy przez arcybiskupa metropolitę lwowskiego Jana Andrzeja Próchnickiego. W latach 30. XVII w. przy kaplicy, od strony ul. Halickiej, ustawiano budy kramne, od strony północnej zaś do kaplicy przylegał cmentarny mur. Pod koniec XVIII w. wygasł ród Boimów, a kaplica przeszła w ręce kapituły katedralnej.
W 1932 r. kaplicę rodziny Boimów uznano za zabytek. W latach 1945‑1967 obiekt był zamknięty i pełnił funkcję magazynu. W 1967 r. mieścił się tutaj pierwszy oddział Lwowskiej Narodowej Galerii Obrazów, przemianowanej w 2013 r. na Lwowską Narodową Galerię Sztuki im. Borysa Woźnickiego.
Red.